sokakkedisi'nden Yepyeni Yazı Dizisi: Salamura Zeytin Yapımı

Aslında yazı dizisi falan değil, ama yemek tarifi vererek kendi içimde bir ilki gerçekleştiriyorum, ve salamura zeytin yapımını elimden geldiğince anlatmaya çalışacağım. Altınoluk'ta zeytin ağaçlarına bakıp onların hayatımda ne kadar yer ettiğini; çiçek açmasından hasadına kadar nasıl ezbere bildiğimi düşünüyorken, kafamda bir ampul yandı. Ondan sonra dedim ki, madem bu kadar zeytin mahsulleriyle ilgileniyorum, neden kendi zeytinimi yapmayayım. Çünkü etrafımda çok fazla insan var, kendi ürünlerini toplayan ve sonra da evinde zeytin/zeytinyağı yapan. Bu iş için tabi ki ekürim Serap'ı da gaza getirdim, ve kendi zeytin hasadımız için kolları sıvadık.

Oje Sürme Saati

Uzun zamandır elimin yazmaya gitmediğini itiraf etmeliyim. Bilmem kimsede merak uyandırdığım oldu mu, hani nerde bu kız falan gibi. Genelde yolculukla geçen günlerin ardından, şimdi Altınoluk'taki rutinimi yakalamaya çalışıyorum. Uyku saatlerimi tekrardan düzensizleştirdikten sonra, balkonda bir kahvaltıyla, sahilde birkaç saat oturmayla, kitap okumayla ve oje sürmeyle mutlu olmaya başlar oldum.

Nedendir bilmiyorum, renk renk oje sürüyorum bu yaz. E bunun nesi garip diyebilirsiniz, ama beni bilenler bilir, süsle makyaja çok fazla aram yoktur, çok sabit fikirim bu konuda. Aslında sadece makyaj konusunda değil, hemen hemen her konuda, sevdiğim birkaç şey olur, ve ben bunların dışına çıkmayı pek sevmem. Çoğu zaman da, adetim olmayan şeyleri arkadaşlarımla birlikte yapmak keyif verir bu yüzden. Neyse.. Oje konusunda da, diğer konularda olduğum gibi takıntılıydım, çocukken teyzelerimle anneannemin dayattığı gibi, "çocuk ojesi" olarak nitelendirdikleri açık pembe sedefli ojenin dışına çıkamadım (o yaştaki çoğu kız çocuğu gibi) Biraz büyüdüğümde ise, ya siyah vardı hayatımda, ya da koyu kırmızı-bordo. Daha fazlasını hiçbir zaman istemedim, düşünmedim ve sevmedim. Sedefli ojelere lanet etmiştim bi kere, sonrasında da pembeyi hayatımın hiçbir yerine sokmadım.