İsimlerin yabancı memleketlere ayak uydurma sürecinde muhakkak bir şeyler eksilir -bazen bir nokta, bazen bir harf ya da vurgu. Yabancının isminin başına gelenler pişmiş tavuğun olmasa da pişmiş ıspanağın başına gelenlere benzer -ana malzemeye yeni bir tat eklenmesine eklenmiştir de, kalıpta gözle görülür bir çekme olmuştur bu arada. Yabancı bir ülkede yaşamanın birinci icabı, insanın en aşina olduğu şeye, ismine yabancılaşmasıdır.
Araf kapak yazısı, Elif Şafak
***
Harf değil belki ama, vurguyu çoktan kaybettim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder