Hayatımın bir dönemine -belki de en bunalımlı dönemine- damgasını vurmuş kadındır Umay Umay. İlk ne zaman ve ne şekilde dinlediğimi hatırlamıyorum, Mete Özgencil ile olan Düşmedim Daha şarkısı klibiyle birlikte bilinç altıma yıllar önce yerleşmişti. Düetleri hep çok sevmişimdir, ama Düşmedim Daha sıradan bir düet değil, sıradan bir şarkı hiç değil. Klibiyle beraber dinlendiğinde Umay Umay'ın feryadı da, Mete Özgencil'in usul usul söyleyişi de tüyler ürpertir. Çocukken izlediğimde bile donup kaldığımı hayal meyal hatırlıyorum. Ancak ne demek istediklerini anlamam için, biraz büyümem gerekecekti.
Soğuk ve ümitsiz kış akşamlarını hatırlatır Umay Umay bana. Bazen Marlin Leyla'yı, bazen Siyah Bulutlar'ı. Kendimi yapayalnız hissettiğim o kış, teras katındaki ufacık odamda bana eşlik ederdi. Onu neden sevdiğimi anlamayanları, biz de sevmiyorduk aslında, Umay'la birlikte. O söyledikçe ben söylemiş gibi oluyor, o haykırdıkça ben de haykırıyordum içten içe. Hala çocukmuşum gibi donup kalıyordum bazen karşısında, ama o hep anlıyordu beni. Üzgün olduğumu biliyordu, teselli de etmiyordu, içini döküyordu sadece. İçimizi döküyorduk.
O kış çok zor geçti. O kadar zor geçti ki, bitmemek için çırpınıyor gibiydi. Bunu doğrulamak istercesine nisanda bile kar yağdı o sene. En çok içim üşüyordu. Teras katındaki ufacık odamda, en çok onu dinledim, en çok onu okudum o kış.
Sonra bahar geldi, sonra da yaz. O bitmek bilmeyen kışın da, anlamsız baharın da en büyük şahidi Umay Umay'dı. Düşmedim Daha diyordu. Eğer ben de düşmediysem o kış, üzerimde emeği çoktur.
***
"Bağlıyız birbirimize.
Ama önce sen gidiyorsun.
Sonra hepimiz, sonra hepimiz
Önce sen burkuyorsun sayfaları, sonra başkaları karalıyor cümleleri
Tam sen ağlayacaksın sanıyorum
Bir taş yuvarlanıyor sol kolumdan yere,
Başkaları ağlıyor.
Korkma anne, aşk seni de öldürmedi, hatırla.
Bıraktım oyun sonsuza dek sürsün.
Tek tek sökeceğim dolaştığın yerlerdeki acılı yıldızları
İşim beş dakika sürer
Nasılsa bilmiyorum son paragrafı."
- Rüya Duvarları
***
Bir yandan dinliyor, bir yandan da yazıyorum sana...
YanıtlaSilUmay Umay dinlemediğimi fark ettim, sanırım bu akşamdan başlayarak telafi ederim ama... Ben sevdim sizi Sokak Kedisi, seni ve Umay'ı...
Hümeyra'da beni çocukluğuma götürür...
İyi misin peki? Nasıl keyfin?
Teşekkür ederim çok :)
YanıtlaSilBir de Umay'ı okumayı dene, şarkıları kadar güzeldir kitapları da.